Την 1η μέρα του χρόνου μου αρέσει να είναι το σπίτι μας γεμάτο φίλους, φαγητά, γιορτινά τραγούδια, φωνές, γέλια και φασαρία. Γι’ αυτό και φέτος καλέσαμε αγαπημένους μας φίλους για να περάσουμε μαζί όλη τη μέρα, από νωρίς το μεσημέρι μέχρι το βράδυ. Και περάσαμε όμορφα 🙂
Είχα στείλει πριν μέρες και πρόσκληση. Φανταστείτε ότι όλοι σχεδόν με ρώτησαν ποιο θα είναι το “θέμα” αυτής της Πρωτοχρονιάς… χεχε μάλλον με έχουν μάθει για τα καλά!
Με μια μικρή αλλαγή στους καλεσμένους (αυτές οι ιώσεις…) καταφέραμε να είμαστε τελικά 8 ενήλικες και 5 παιδιά. Οπότε έπρεπε να ετοιμάσω τραπέζι για 13 άτομα. Όπως σας είχα πει και πέρισυ στην ανάρτηση της Πρωτοχρονιάς, μου αρέσει να καθόμαστε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, να μην βάζουμε τα παιδιά ξεχωριστά. Έτσι, άνοιξα το τραπέζι μας και πρόσθεσα καρέκλες. Έβγαλα το καλό σερβίτσιο, τα κρυστάλλινα ποτήρια, τις υφασμάτινες πετσέτες.. εμ, αφού τα έχω, να μην τα βγάλω τέτοια μέρα;
Διακόσμησα το τραπέζι πολύ απλά. Τοποθέτησα στο κέντρο ένα μεγάλο κλαδί από αληθινό έλατο, λίγα ου και κεράκια τριγύρω. Σε διάφορα σημεία του τραπεζιού έβαλα χρωματιστές μπάλες μινιατούρες.
Σε δύο σημεία του τραπεζιού υπήρχε και το μενού με τα φαγητά… για τους ανυπόμονους που ρωτούσαν τι θα φάμε και για αυτούς που ήθελαν να τσεκάρουν αργότερα αν είναι όλα στη θέση τους 🙂
Και είχα βέβαια σκεφτεί πού θα κάτσει ο κάθε καλεσμένος. Και βρήκαν όλοι τη θέση τους απλά διαβάζοντας τα καρτελάκια δίπλα στα πιάτα. Και μου έκανε εντύπωση φέτος ότι κάποιοι φεύγοντας πήραν μαζί τα καρτελάκια τους για αναμνηστικό της ημέρας!
Και το κουδούνι άρχισε να χτυπάει. Ευχές, αγκαλιές και ζεστά χαμόγελα. Τα πιτσιρίκια έβγαλαν τα παπούτσια και έτρεξαν για παιχνίδι. Οι μεγάλοι κάτσαμε λίγο στον καναπέ να απολαύσουμε το πρώτο ποτό της χρονιάς. Για welcome drink είχαμε φτιάξει punch με ρόδι (συνταγή από Akis Petretzikis). Ήταν τέλειο, φανταστείτε ότι ήπιαν και φίλοι μας που δεν πίνουν καθόλου αλκόολ! Στο βάθος της φωτογραφίας αχνοφαίνονται τα καναπεδάκια 🙂
Η ώρα του φαγητού είναι και η πιο αγχωτική για την οικοδέσποινα. Να είναι πετυχημένες οι συνταγές και να ευχαριστηθούν όλοι. Και ευτυχώς και φέτος όλοι γέμιζαν και ξαναγέμιζαν τα πιάτα τους! Και οι δύο μάγειρες ήταν ικανοποιημένοι, εγώ κι ο Νίκος δηλαδή ♥
Αφού λοιπόν αδειάσαμε τα πιάτα μας και τα ποτήρια μας βεβαίως… ήρθε η ώρα της βασιλόπιτας. Πριν κόψουμε τα κομμάτια όμως τραγουδήσαμε όλοι μαζί δυνατά το “Πάει ο παλιός ο χρόνος”. Ήταν από τις αγαπημένες μου στιγμές της ημέρας.
Η βασιλόπιτα μας έρχεται κάθε χροόνο από τη Λάρισα (ναι!) από τη φίλη Νίκη του Sketi Glyka. Και όπως πάντα ήταν και φέτος εντυπωσιακή και νοστιμότατη. Το τυχερό φλουρί κέρδισε ο φίλος μας ο Γιάννης και πήρε για δώρο ένα γιγάντιο κουμπαρά ροζ γουρούνι (από τα Tiger) και ένα βιβλίο με τίτλο “101 πράγματα που μπορείς να κάνεις αντί να παίζεις με το κινητό σου”. Με λίγα λόγια αποταμίευση και δημιουργικότητα 🙂
Ώρα για χαλάρωση. Τα παιδιά απλώνονται στους καναπέδες να δουν ταινία και να φάνε μπισκότα (πόσα πια!) Εμείς βάζουμε τους αγαπημένους μας δίσκους στο πικάπ. Και μετά άλλη μια αγαπημένη μου συνήθεια των γιορτών: ζεστός καφές και χαρτάκι. Δεν χρειάζονται πολλά λεφτά, μόνο καλή διάθεση, διπλωματία και μαθηματικά. Κι εγώ να βγάζω φωτογραφία τον μοναδικό άσσο που μου έτυχε (πού να το’ξερα) όλο το απόγευμα..χεχε! Έχασα όπως καταλαβαίνετε αλλά δεν πειράζει, το παιχνίδι μετράει ♠♣♥♦
Μετά το χαρτάκι και την ταινία ήταν η ώρα των παιδιών! Είχα παραγγείλει πριν μέρες από την Κατερίνα ένα χρυσό γιορτινό αστέρι πινιάτα ειδικά φτιαγμένο για την Πρωτοχρονιά! Ενθουσιάστηκα όταν το παρέλαβα, ήταν τέλειο! Το γέμισα λοιπόν με καραμελίτσες, μικροδωράκια και αυτοκόλλητα. Βάλαμε Χριστουγεννιάτικα παιδικά τραγούδια και ξεκινήσαμε το χτύπημα. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι! Τα παιδιά βέβαια χτυπούσαν και ξαναχτυπούσαν και η πινιάτα δεν έσπαγε.. γι’ αυτό και ανέλαβαν οι μεγάλοι. Στη φωτογραφία η Κάλη προσπαθεί αλλά δεν τα καταφέρνει, χεχε 🙂 Δεν θυμάμαι τελικά ποιος κατάφερε και την έσπασε!
Μετά από λίγο κάτσαμε στο τραπέζι και ξαναφάγαμε. Έτσι μου αρέσει. Ο κόσμος να γεμίζει ξανά το πιάτο του και να φεύγει στο τέλος από το σπίτι μας χορτάτος και ευχαριστημένος. Να αδειάσουν και τα πυρέξ, πόσο να φάμε πια! Ένα μικρό δωράκι για την κάθε οικογένεια και ευχές να έχουμε μια καλύτερη χρονιά από την προηγούμενη 🙂
Το 2015 ήταν και για μένα πολύ ζόρικο… συνεργασίες που δεν έγιναν, δουλειές που δεν πήγαν καλά, τρακάρισμα, θέματα υγείας στην οικογένεια και προβλήματα σε προσωπικές σχέσεις… όλα τα κακά είχε, πρέπει να ήταν η χειρότερη χρονιά που πέρασα τα τελευταία χρόνια. Απογοητεύτηκα από ανθρώπους, από καταστάσεις. Ένα πράγμα όμως που δεν μου αρέσει, είναι η μοιρολατρεία. Δεν πιστεύω στη μοίρα, πιστεύω ότι εμείς φτιάχνουμε τις καταστάσεις στη ζωή μας. Ακόμα κι αν υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες που φέρνουν τα πάνω κάτω, στο τέλος εμείς πρέπει να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Σε κάποια θέματα λοιπόν το έκανα και όντως τώρα είναι καλύτερα από πριν, κάποια τα ξανασκέφτηκα και κάποια δυστυχώς δεν τα κυνήγησα γιατί δεν είχα κουράγιο. Μέσα σε όλα αυτά βέβαια είχα ένα παιδάκι θησαυρό στο πλάι μου. Και μόνο ότι έπρεπε να είμαι καλά γι’ αυτήν, αυτό μου έδινε μια σπρωξιά προς τα πάνω.
Τώρα μια νέα χρονιά ξεκινά και έχω μπροστά μου νέες συνεργασίες, καλύτερες σχέσεις, διαλέγω τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου και κάνω νέους φίλους. Μακάρι, μακάρι, μακάρι να έχουμε το κουράγιο να κυνηγήσουμε αυτά που θέλουμε. Να μην βάζουμε το κεφάλι κάτω και να κοιτάμε τον ήλιο πιο συχνά. Τον ήλιο και τον εαυτό μας 🙂 Ας βάλουμε μικρούς στόχους για αρχή, να κάνουμε ότι μας ευχαριστεί. Ας είναι κι ένας καφές με τις φίλες μας. Μην τον αναβάλλουμε γιατί έχουμε δουλειές και υποχρεώσεις. Να μοιραζόμαστε τις ευθύνες, να μην τα παίρνουμε όλα πάνω μας. Να αναπνέουμε καθαρά και να κυνηγάμε τις ξέγνοιαστες στιγμές.
Αυτά σας εύχομαι για Καλή Χρονιά! Να διεκδικήσετε ότι σας αρέσει και να δημιουργήσετε όμορφες στιγμές. Υγεία, Τύχη και Αγάπη στη ζωή σας. Και να είναι τα παιδιά μας καλά ♥
